ویژگی‌های محصول
(0)
0
دیدگاه کاربران
قیمت :
زایلازین یک آنالوگ ساختاری کلونیدین و یک آگونیست گیرنده آدرنرژیک آلفا-2 است که با نام‌های تجاری بسیاری در سرتاسر جهان فروخته می‌شود، به ویژه نام تجاری Bayer Rompun، و همچنین Anased، Sedazine و Chanazine.
زایلازین یک داروی رایج دامپزشکی است که برای آرامبخشی، بیهوشی، آرام‌سازی عضلات و بی‌دردی در حیواناتی مانند اسب، گاو و سایر پستانداران استفاده می‌شود. در بیهوشی دامپزشکی، اغلب در ترکیب با کتامین استفاده می شود. دامپزشکان نیز از زایلازین به عنوان قی آور به خصوص در گربه ها استفاده می کنند. تداخلات دارویی در حیوانات مختلف متفاوت است.
زایلازین به یک ماده مخدر خیابانی رایج در ایالات متحده تبدیل شده است که با نام خیابان "ترانک" شناخته می شود، به ویژه در پورتوریکو. این دارو از ذخایر دامپزشکان اسب منحرف می‌شود و به عنوان عامل برش برای هروئین و فنتانیل استفاده می‌شود که باعث زخم‌های پوستی و عفونت در محل‌های تزریق و همچنین سایر مشکلات سلامتی می‌شود. فنتانیل مخلوط با زایلازین با نام های خیابانی "sleep-cut"، "zombie drug"، "Iso" و "tranq dope" شناخته می شود.
Xylazine 20 mg/ml (آنالوگ XylaMed) محلول تزریقی 30 میلی لیتر
این دارو به عنوان یک ماده فعال در 1 میلی لیتر حاوی زایلازین هیدروکلراید - 20 میلی گرم است.
زایلازین به عنوان یک عامل ضد فشار خون در سال 1962 توسط Farbenfabriken Bayer در لورکوزن، آلمان کشف شد. در اواخر دهه 1960 و اوایل دهه 1970 گزارش هایی از اعمال و استفاده از زایلازین در حیوانات گزارش شد. نتایج مطالعات بالینی اولیه انسانی تأیید کرد که زایلازین دارای چندین اثر مضعف سیستم عصبی مرکزی است. تجویز زایلازین برای آرامبخشی، بیهوشی، آرامش عضلانی و بی دردی استفاده می شود. این دارو باعث کاهش قابل توجه فشار خون و ضربان قلب در داوطلبان سالم می شود. سازمان غذا و دارو (FDA) برای استفاده انسانی.
در ایالات متحده، زایلازین توسط FDA فقط برای استفاده در دامپزشکی به عنوان آرام‌بخش، مسکن و شل‌کننده عضلانی در سگ‌ها، گربه‌ها، اسب‌ها، گوزن، آهو، آهوی قاطر، گوزن سیکا و آهوی دم سفید مورد تایید قرار گرفت. اثرات آرام بخش و ضد درد زایلازین با افسردگی سیستم عصبی مرکزی مرتبط است. اثر شل کننده عضلانی زایلازین از انتقال تکانه های عصبی در سیستم عصبی مرکزی جلوگیری می کند.
در تحقیقات علمی، زایلازین جزء رایج ترین بیهوشی، کتامین- زایلازین است (به کوکتل جوندگان مراجعه کنید)، که در موش، موش، همستر و خوکچه هندی استفاده می شود.
زایلازین 2% برای حیوانات مزرعه، سگ ها و گربه ها به منظور آرام بخشی، بیهوشی و آرامش عضلانی در طول معاینه بالینی، معاینات اشعه ایکس، برای بی حرکت کردن حیوانات بی قرار و پرخاشگر، از جمله در حین حمل و نقل، تجویز می شود. به عنوان وسیله ای برای پیش دارو برای مداخلات جراحی، دستکاری های دردناک، و همچنین برای بیهوشی موضعی و عمومی.
دوز و روش مصرف:
زایلازین 2% به صورت تزریقی در حیوانات تجویز می شود. بسته به روش تجویز دوز دارو و نوع حیوان، آرامبخشی و آرامش عضلانی با درجات مختلف مشاهده می شود:
0.25 میلی لیتر در هر 100 کیلوگرم وزن حیوان - اثر آرام بخش خفیف. برای آرام کردن حیوان استفاده می شود.
0.5 میلی لیتر به ازای هر 100 کیلوگرم وزن حیوان - آرام بخش متوسط. برای آزمایشات بالینی، مداخلات جراحی جزئی، عمدتاً در ترکیب با بی حسی موضعی استفاده می شود.
1 میلی لیتر / کیلوگرم وزن حیوان - آرام بخش مشخص. برای مداخلات جراحی طولانی مدت با اضافه شدن احتمالی بیهوشی موضعی یا عمومی استفاده می شود.
1.5 میلی لیتر در هر 100 کیلوگرم - آرام بخش عمیق. این فقط برای حیوانات بالغ پس از یک رژیم غذایی اولیه برای گرسنگی برای اعمال بسیار دردناک و طولانی مدت و در طول زایمان استفاده می شود.
گاو: 0.25-1.5 میلی لیتر در 100 کیلوگرم وزن حیوان (0.05-0.3 میلی گرم زایلازین هیدروکلراید به ازای هر 1 کیلوگرم وزن حیوان).
برای اسب: با جت داخل وریدی به آرامی، با دوز 2.5-5.0 میلی لیتر در هر 100 کیلوگرم وزن حیوان (0.5-1.0 میلی گرم زایلازین هیدروکلراید به ازای هر 1 کیلوگرم وزن حیوان).
سگ ها، هنگام انجام دستکاری هایی که با تظاهرات دردناک همراه نیستند، زایلازین 2٪ به صورت عضلانی تزریق می شود.
برای گربه ها - عضلانی یا زیر جلدی با دوز 0.05-0.10 میلی لیتر / کیلوگرم (1-3 میلی گرم زایلازین هیدروکلراید به ازای هر 1 کیلوگرم وزن حیوان).
پادزهرهای خاص برای زایلازین هیدروکلراید مسدود کننده های گیرنده آلفا آدرنرژیک - یوهیمبین، تولازولین یا آتیپامزول هستند که طبق دستورالعمل به حیوانات داده می شوند.
زایلازین به طور گسترده در دامپزشکی به عنوان آرام بخش، شل کننده عضلات و مسکن استفاده می شود. اغلب در درمان کزاز استفاده می شود. در درمان پزشکی انسان استفاده نمی شود. زایلازین مشابه داروهایی مانند فنوتیازین ها، داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای و کلونیدین است. به عنوان یک بی حس کننده، معمولاً همراه با کتامین استفاده می شود. در حیوانات، زایلازین ممکن است به صورت عضلانی یا داخل وریدی تجویز شود. به عنوان یک بیهوشی دامپزشکی، زایلازین معمولاً فقط یک بار برای اثر مورد نظر قبل یا در طول عمل جراحی تجویز می شود. آنتاگونیست های آلفا-2 مانند آتیپامزول و یوهیمبین ممکن است برای معکوس کردن اثرات زایلازین در حیوانات استفاده شوند.
عوارض جانبی در حیوانات شامل فشار خون گذرا، افت فشار خون و افسردگی تنفسی است. علاوه بر این، کاهش حساسیت بافت به انسولین منجر به هیپرگلیسمی ناشی از زایلازین و کاهش جذب و استفاده از گلوکز بافتی می‌شود. اثرات در حیوانات تا 4 ساعت طول می کشد.
در سگ، گوسفند، اسب و گاو، نیمه عمر بسیار کوتاه است: فقط 1.21-5.97 دقیقه. حذف کامل دارو در گوسفند تا 23 دقیقه و در اسب تا 49 دقیقه طول می کشد. در موش های جوان نیمه عمر یک ساعت است. زایلازین دارای حجم زیادی از توزیع (Vd) است. Vd = 1.9-2.5 برای اسب، گاو، گوسفند و سگ. اگرچه حداکثر غلظت پلاسما در 12 تا 14 دقیقه در همه گونه‌ها به دست می‌آید، فراهمی زیستی بین گونه‌ها متفاوت است. نیمه عمر بستگی به سن حیوان دارد، زیرا سن با طولانی شدن مدت بیهوشی و زمان بهبودی مرتبط است. مسمومیت با تجویز مکرر رخ می دهد، با توجه به اینکه کلیرانس متابولیکی دارو معمولاً 7-9 برابر نیمه عمر محاسبه می شود که 4 تا 5 روز برای کلیرانس زایلازین است.
زایلازین یک آگونیست α2 آدرنرژیک قوی است. هنگامی که زایلازین و سایر آگونیست های گیرنده آلفا-2 آدرنرژیک تجویز می شوند، در عرض 30 تا 40 دقیقه در سراسر بدن پخش می شوند. به دلیل ماهیت بسیار چربی دوست زایلازین، زایلازین مستقیماً گیرنده های α2 مرکزی و همچنین گیرنده های α-آدرنرژیک محیطی را در انواع بافت ها تحریک می کند. به عنوان یک آگونیست، زایلازین منجر به کاهش انتقال عصبی نوراپی نفرین و دوپامین در سیستم عصبی مرکزی می شود. این کار را با تقلید نوراپی نفرین در اتصال به خود گیرنده های سطح پیش سیناپسی انجام می دهد، که منجر به مهار بازخورد نوراپی نفرین می شود.
زایلازین همچنین به عنوان یک مهارکننده حمل و نقل با سرکوب عملکرد انتقال نوراپی نفرین از طریق مهار رقابتی حمل و نقل بستر عمل می کند. بر این اساس، زایلازین به طور قابل توجهی کیلومتر را افزایش می دهد و بر Vmax تأثیر نمی گذارد. این احتمالاً با تعامل مستقیم در ناحیه ای که با محل اتصال ضد افسردگی همپوشانی دارد، رخ می دهد. به عنوان مثال، زایلازین و کلونیدین جذب MIBG، آنالوگ نوراپی نفرین را در سلول های نوروبلاستوما سرکوب می کنند. ساختار شیمیایی زایلازین شباهت زیادی به کلونیدین دارد.
زایلازین به سرعت جذب، متابولیزه و دفع می شود. زایلازین را می توان به صورت داخل وریدی، عضلانی، زیر جلدی یا خوراکی به تنهایی یا همراه با سایر داروهای بیهوشی مانند کتامین، باربیتورات ها، کلرال هیدرات و هالوتان به منظور ایجاد اثرات بیهوشی قابل اعتماد، استنشاق یا تجویز کرد. رایج ترین راه تزریق، تزریق است.
اثر زایلازین معمولاً 15 تا 30 دقیقه پس از تجویز مشاهده می شود و اثر آرام بخش ممکن است برای 1 تا 2 ساعت ادامه داشته باشد و تا 4 ساعت طول بکشد. هنگامی که زایلازین به سیستم عروقی دسترسی پیدا می کند، در خون توزیع می شود و اجازه می دهد زایلازین وارد قلب، ریه ها، کبد و کلیه شود. در موارد غیر کشنده، غلظت پلاسمایی خون از 0.03 تا 4.6 میلی گرم در لیتر متغیر است. زایلازین به طور گسترده منتشر می شود و به سد خونی-مغزی نفوذ می کند، همانطور که ممکن است به دلیل ماهیت چربی دوست و بدون بار این ترکیب مورد انتظار باشد.
زایلازین توسط آنزیم های سیتوکروم P450 کبدی متابولیزه می شود. زمانی که زایلازین به کبد می رسد، متابولیزه می شود و به سمت کلیه ها حرکت می کند تا به صورت ادرار دفع شود. حدود 70 درصد از یک دوز از طریق ادرار دفع می شود. بنابراین، ادرار می تواند در تشخیص تجویز زایلازین استفاده شود، زیرا حاوی متابولیت های زیادی است که هدف و فرآورده های اصلی در ادرار هستند. در عرض چند ساعت، زایلازین به سطوح غیرقابل تشخیص کاهش می یابد. سایر عوامل نیز می توانند به طور قابل توجهی بر فارماکوکینتیک زایلازین تأثیر بگذارند، مانند جنسیت، تغذیه، شرایط محیطی و بیماری های قبلی.
سنتز زایلازین اقتباس شده از Elliot & Ruehle (1986).
در سال 1979، اولین مورد مسمومیت با زایلازین در یک مرد 34 ساله گزارش شد که برای بی خوابی با تزریق 1 گرم (0.035 اونس) زایلازین خود درمانی کرده بود. از آن زمان مسمومیت عمدی ناشی از مصرف، استنشاق یا تزریق زایلازین گزارش شده است. تزریق داخل وریدی رایج ترین راه تجویز برای کسانی است که به صورت تفریحی از هروئین با زایلازین استفاده می کنند.
از اوایل دهه 2000، زایلازین به عنوان یک دارو در ایالات متحده و پورتوریکو محبوب شده است[توضیحات لازم]. نام خیابان Xylazine در پورتوریکو anestesia de caballo است که به "بیهوش کننده اسب" ترجمه می شود. از سال 2002 تا 2008، استفاده از آن با تعداد بالایی از مرگ و میر زندانیان در مؤسسه اصلاحی گوئررو در آگوادیلا، پورتوریکو همراه بود.
نام خیابان زایلازین در ایالات متحده، به ویژه هنگامی که با فنتانیل مخلوط می شود، "ترانک"، "ترانک دوپ" و "داروهای زامبی" است. از سال 2010 تا 2019، نسبت مرگ و میر هروئین و/یا فنتانیل در فیلادلفیا که در آن زایلازین شناسایی شد از 3 به 28 درصد افزایش یافت.
از سال 2012، مصرف کنندگان زایلازین در پورتوریکو بیشتر مرد بودند، زیر 30 سال سن داشتند، در یک منطقه روستایی زندگی می کردند و به جای استنشاق زایلازین تزریق می کردند. از آنجایی که زایلازین و هروئین منجر به نتایج رفتاری مشابهی می شوند، اولی اغلب به طور مخفیانه با دوزهای غیرقانونی هروئین مخلوط می شود. ترکیب هروئین و زایلازین بالقوه کشنده‌تر از مصرف هروئین به تنهایی است. زایلازین همچنین اغلب در "speedball" یافت می شود، مخلوطی از یک داروی محرک مانند کوکائین با یک داروی افسردگی مانند هروئین، مورفین و/یا فنتانیل. از سال 2012، عوامل علّی زمینه ساز افزایش محبوبیت زایلازین هنوز ناشناخته بودند.
از سال 2022، اطلاعات بیشتری در مورد توزیع زایلازین در بدن، علائم فیزیکی و عوامل پیش‌بینی کننده مصرف مزمن شناخته شد: در هنگام استفاده، فراوانی مصرف به عوامل اجتماعی یا اقتصادی و همچنین پاسخ ذهنی هر مصرف‌کننده به دارو بستگی داشت. خواص اعتیادآور. از نوامبر 2021 تا آگوست 2022، 80 درصد لوازم دارویی که در برنامه‌های تعویض سوزن در مریلند برای فنتانیل مثبت بودند، حاوی زایلازین نیز بودند. از سال 2022، زایلازین تقریباً همیشه در هنگام استفاده تفریحی با مواد افیونی ترکیب می شد و این دارو یک سندرم ترک مشخص ایجاد می کرد که درمان مصرف کنندگان معتاد را پیچیده می کند.
در آوریل 2023، دولت بایدن فنتانیل حاوی زایلازین را به عنوان یک تهدید دارویی در حال ظهور رسمی برای کشور اعلام کرد، اولین باری که چنین برچسبی داده می شود. راهول گوپتا، مدیر دفتر سیاست ملی کنترل مواد مخدر (ONDCP)، گفت که او در مورد آنچه که «درباره تأثیر مخرب ترکیب فنتانیل-گزیلازین، که در جوانان در سراسر کشور در حال رشد است» آموخته، نگران است. به گفته گوپتا، زایلازین مرگبارترین تهدید دارویی است که ایالات متحده تاکنون با آن روبرو بوده است. آژانس مبارزه با مواد مخدر (DEA) مخلوط‌های زایلازین و فنتانیل را در اکثر ایالت‌ها کشف و ضبط کرده است و 23 درصد از پودر فنتانیل و 7 درصد از قرص‌های فنتانیل را با زایلازین تقلبی یافته است.
در ژوئیه 2023، اولین مرگ پس از مصرف زایلازین در خارج از آمریکای شمالی در 22 مه در سولیهول، انگلستان گزارش شد. مردی 43 ساله در خانه با سم شناسی پس از مرگ با تشخیص هروئین، کوکائین، فنتانیل و زایلازین. پیش‌بینی می‌شود که زایلازین پس از تولید و تحویل آخرین محصول خشخاش در افغانستان، به بازار مواد مخدر غیرقانونی اروپا نفوذ کند، طالبان کشت خشخاش را در سال 2023 ممنوع کرده است.
مصرف بیش از حد زایلازین اغلب در انسان کشنده است. از آنجایی که از آن به عنوان یک تقلب دارویی استفاده می شود، علائم ناشی از داروهای همراه با تجویز زایلازین بین افراد متفاوت است.
شایع ترین عوارض جانبی در انسان در ارتباط با تجویز زایلازین شامل برادی کاردی، افسردگی تنفسی، افت فشار خون، فشار خون گذرا ثانویه به تحریک آلفا-1 و سایر تغییرات مرکزی و همودینامیک است. زایلازین به طور قابل توجهی ضربان قلب را در حیواناتی که از قبل با داروهایی که دارای اثرات آنتی کولینرژیک هستند، کاهش می دهد.
تجویز زایلازین می تواند منجر به دیابت شیرین و هیپرگلیسمی شود. سایر عوارض جانبی احتمالی عبارتند از: آرفلکسی، آستنی، آتاکسی، تاری دید، بی‌حسی، سرگیجه، خواب‌آلودگی، دیس‌آرتری، دیسمتری، غش کردن، هیپورفلکسی، اختلال در گفتار، خواب‌آلودگی، تلوتلو، کما، آپنه، تنفس کم عمق، انقباض کم عمق، خواب‌آلودگی پیش از خواب، ، میوز و خشکی دهان. به ندرت، هیپوتونی، بی اختیاری ادرار، و تغییرات غیراختصاصی قطعه ST الکتروکاردیوگرافی رخ می دهد. پس از مصرف بیش از حد در انسان، علائم ممکن است بین 8 تا 72 ساعت طول بکشد که بر اساس مصرف ترکیبی زایلازین با سایر داروها متفاوت است.
گزارش شده است که مصرف مزمن داخل وریدی زایلازین در ترکیب با مواد افیونی با زوال فیزیکی، وابستگی، آبسه و زخم پوستی همراه است که گاهی اوقات با تشکیل اسکار به سمت نکروز پیش می رود که می تواند از نظر فیزیکی ناتوان کننده و دردناک باشد. فشار خون بالا و به دنبال آن افت فشار خون، برادی کاردی، و افسردگی تنفسی باعث کاهش اکسیژن بافت در پوست می شود. بنابراین، استفاده مزمن از زایلازین می تواند کمبود اکسیژن رسانی پوست را افزایش داده و منجر به زخم شدید پوست شود. اکسیژن رسانی کمتر پوست با اختلال در ترمیم زخم ها و احتمال عفونت بیشتر همراه است. زخم ها ممکن است چرک ترشح کنند و بوی مشخصی داشته باشند. در موارد شدید، باید بر روی اندام های آسیب دیده، قطع عضو جراحی انجام شود.
از آنجایی که زایلازین یک اپیوئید نیست، نمی توان آن را با نالوکسان (Narcan) خنثی کرد. با این حال، کارشناسان همچنان تجویز نالوکسان را در هنگام مصرف بیش از حد زایلازین توصیه می کنند، زیرا این دارو اغلب با مواد افیونی مانند فنتانیل مخلوط می شود.
تحمل انسان به زایلازین به طور گسترده ای با سمیت و مرگ و میر بین دوزهای 40-2400 میلی گرم (0.62-37.04 گرم) متفاوت است. غلظت غیر کشنده خون یا پلاسما بین 0.03 تا 4.6 میلی گرم در لیتر است. در موارد مرگ و میر، غلظت زایلازین در خون از مقدار کمی تا 16 میلی گرم در لیتر متغیر است. گزارش شده است که هیچ غلظت ایمن یا کشنده تعریف شده ای از زایلازین وجود ندارد زیرا همپوشانی قابل توجهی بین غلظت خونی غیر کشنده و پس از مرگ زایلازین وجود دارد.
از سال 2014، هیچ پادزهر خاصی برای درمان افرادی که بیش از حد زایلازین مصرف می کنند وجود ندارد. همودیالیز به عنوان نوعی درمان پیشنهاد شده است، اما معمولاً به دلیل حجم زیاد توزیع زایلازین نامطلوب است.
هیچ غربالگری استانداردی برای تعیین اینکه آیا مصرف بیش از حد اتفاق افتاده است وجود ندارد. تشخیص زایلازین در انسان شامل روش‌های غربالگری مختلفی مانند غربالگری ادرار، کروماتوگرافی لایه نازک (TLC)، کروماتوگرافی گازی – طیف‌سنجی جرمی (GC-MS) و کروماتوگرافی مایع – طیف‌سنجی جرمی (LC-MS) است. از نوامبر 2022، تشخیص زایلازین در نمونه دارو نیاز به اسپکتروفتومتری دارد.
از سال 1998، آنتاگونیست آلفا-2 آتیپامزول برای معکوس کردن اثرات زایلازین یا داروی مربوط به دکسمدتومیدین در دامپزشکی استفاده شد، اما علیرغم آزمایشات بالینی فاز I در سال 2005، این یک درمان پزشکی تایید شده برای انسان نیست.
از سال 2001، اثرات زایلازین در حیوانات نیز توسط داروهای آنالپتیک 4-آمینو پیریدین، دوکساپرام و کافئین معکوس شد که آنتاگونیست های فیزیولوژیکی داروهای مضعف سیستم عصبی مرکزی هستند. تحقیقات بیشتری برای شناسایی دقیق استفاده مزمن زایلازین و استانداردسازی درمان‌های مؤثر مورد نیاز است. از سال 2014، داروهای متعددی برای مداخله درمانی استفاده شده است، از جمله لیدوکائین، نالوکسان، تیامین، لورازپام، وکورونیم، اتومیدات، پروپوفول، تولازولین، یوهیمبین، آتروپین، اورسیپرنالین، متوکلوپرامید، رانیتیدین، متوپرولوکسالین، اینوپرولولین، متوپرولولین، ای هر دو چشم با سالین.
درمان پس از مصرف بیش از حد زایلازین در درجه اول شامل حفظ عملکرد تنفسی و فشار خون است. در موارد مسمومیت، پزشکان تزریق مایع داخل وریدی، آتروپین و مشاهده بیمارستان را توصیه می کنند. موارد شدید ممکن است به لوله گذاری تراشه، تهویه مکانیکی، شستشوی معده، زغال فعال، کاتتریزاسیون مثانه، الکتروکاردیوگرافی (ECG) و نظارت بر قند خون نیاز داشته باشند. پزشکان معمولاً توصیه می‌کنند که کدام درمان سم‌زدایی باید برای مدیریت اختلال عملکرد احتمالی مربوط به اندام‌های پرفیوژن بالا مانند کبد و کلیه‌ها استفاده شود.
در سال 2022، سازمان غذا و دارو (FDA) هشداری به ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی آمریکایی در مورد خطراتی که بیماران در صورت قرار گرفتن در معرض زایلازین در I.
| نوع | مسکن و بی حس کننده، آرام بخش |
| بسته بندی | 30 سی سی اورجینال کمپانی 10 سی سی بسته بندی شده از پک بزرگتر اورجینال |
| فرم ماده | Solution |
| دمای نگهداری | 2-8 درجه سانتیگراد |
| تاریخ انقضاء | 2021/1 تاریخ گذشته فروش به شرط تست سلامت محصول |
تهران ، خیابان انقلاب ، خیابان صفی علیشاه ، خیابان مصباح ، کوچه شفیعی ، پلاک3 ، واحد3
فروشگاه انلاین مارکت چمی توسط شرکت کیمیاگستر پویش با پشتوانه 20سال سابقه درخشان در امر واردات و فروش و توزیع موادشیمیایی آزمایشگاهی،صنعتی و مواد اولیه دارویی و با اتکا به موجودی بیش از 1000عنوان کالای شیمیایی در انبار مجموعه، با هدف تسهیل خدمت رسانی به پزوهشگران فرهیخته کشور عزیزمان ایران راه اندازی گردید.در این فروشگاه سعی کردیم به دغدغه های بحق مصرف کنندگان محصولات شیمیایی راهکارهای مناسب ارائه دهیم.
-Saccharose.jpg)
 oxide.jpg)
