اسید تیوگلیکولیک چیست؟
اسید تیوگلیکولیک (TGA) ترکیب آلی HSCH2CO2H است. TGA اغلب مرکاپتواستیک اسید (MAA) نامیده می شود. این شامل هر دو گروه عاملی تیول (مرکاپتان) و اسید کربوکسیلیک است. این مایع بی رنگ با بوی شدید نامطبوع است. TGA با حلال های آلی قطبی قابل اختلاط است.
کاربرد اسید تیوگلیکولیک
اسید تیوگلیکولیک (TGA) را می توان به صورت زیر استفاده کرد:
منبع گوگرد و عامل تثبیت کننده برای سنتز سولفیدهای فلزی نانو کریستالی از طریق واکنش گرمابی. TGA همچنین مورفولوژی و اندازه ذرات سولفیدهای فلزی نانوکریستالی را در طول فرآیند کنترل می کند.
یک سرکوب کننده تراکم موثر برای تجمع پیریت معدنی سولفوره شده.
یک واکنش دهنده برای تهیه مشتقات 2،3-دیآلودین-تیازولیدین-4-ون توسط واکنش سیکلومتراکمی یک گلدانی با آلدئیدها و آمینهای مختلف با استفاده از کاتالیزور اسید پروتیک پشتیبانی شده.
یک عامل پوشاننده یا تثبیت کننده برای سنتز نقاط کوانتومی CdTe با طول موج های فوتولومینسانس قابل کنترل.
ازاسید تیوگلیکولیک استفاده می کند
TGA به عنوان یک ماده شیمیایی موبر استفاده می شود و هنوز هم به ویژه در اشکال نمکی از جمله تیوگلیکولات کلسیم و تیوگلیکولات سدیم استفاده می شود. TGA پیش ساز آمونیوم تیوگلیکولات است که برای دائمی استفاده می شود. TGA و مشتقات آن پیوندهای دی سولفید را در قشر مو می شکند. یکی این پیوندهای شکسته را در "پرم" دادن به مو اصلاح می کند. به طور متناوب و معمولاً، این فرآیند منجر به اپیلاسیون می شود، همانطور که معمولاً در پردازش چرم انجام می شود. همچنین به عنوان شاخص اسیدیته، تولید تیوگلیکولات ها و در باکتری شناسی برای تهیه محیط های تیوگلیکولات استفاده می شود. واکنشهای تیوگلیکولیز روی تاننهای متراکم برای مطالعه ساختار آنها استفاده میشود.
TGA همچنین برای نرم کردن ناخن ها، یا برای تغییر شکل ناخن های گیره دار در موقعیت صحیح استفاده شده است یا برای کمک به نفوذ ضد قارچ های موضعی در ناخن.
مشتقات ارگانوتین استرهای ایزواکتیل اسید تیوگلیکولیک به طور گسترده به عنوان تثبیت کننده برای PVC استفاده می شود. این گونه ها فرمول R2Sn(SCH2CO2C8H17)2 را دارند.
تیوگلیکولات سدیم جزئی از براث تیوگلیکولات است که یک محیط مخصوص رشد باکتری است. همچنین در به اصطلاح "رفع کننده سقوط" یا "پاک کننده چرخ" برای حذف باقی مانده اکسید آهن از چرخ ها استفاده می شود. آهن آهن با تیوگلیکولات ترکیب می شود و تیوگلیکولات آهنی قرمز-بنفش را تشکیل می دهد.
تولید
اسید تیوگلیکولیک از واکنش کلرواستات سدیم یا پتاسیم با هیدروسولفید فلز قلیایی در محیط آبی تهیه میشود. همچنین میتوان آن را از طریق نمک Bunte بهدستآمده از واکنش تیوسولفات سدیم با اسید کلرواستیک تهیه کرد:
ClCH2CO2H + Na2S2O3 → Na[O3S2CH2CO2H] + NaCl
Na[O3S2CH2CO2H] + H2O → HSCH2CO2H + NaHSO4
تاریخچه اسید تیوگلیکولیک
دانشمند دیوید آر. گدارد، در اوایل دهه 1930، TGA را به عنوان یک معرف مفید برای کاهش پیوندهای دی سولفیدی در پروتئینها، از جمله کراتین (پروتئین مو) شناسایی کرد، در حالی که بررسی میکرد که چرا آنزیمهای پروتئاز نمیتوانند به راحتی مو، ناخن، پر و غیره را هضم کنند. او متوجه شد که در حالی که پیوندهای دی سولفیدی، که پروتئینها را با اتصال متقابل تثبیت میکنند، شکسته شدهاند، ساختارهای حاوی این پروتئینها را میتوان به راحتی تغییر شکل داد و پس از اینکه پیوندهای دی سولفیدی اجازه تشکیل مجدد داده شد، این شکل را حفظ خواهند کرد. TGA در دهه 1940 برای استفاده به عنوان یک موبر شیمیایی ساخته شد.